- حضانت فرزند دختر
- تعریف حضانت
- حضانت فرزند دختر تا 7 سالگی
- حضانت فرزند دختر از 7 سالگی تا 9 سالگی
- حضانت فرزند دختر بعد از 9 سالگی
تعریف حضانت
حضانت به معنای نگهداری و مراقبت است.
در لغتنامه دهخدا آن را پرستاری، پرستاری از کودک و دایگی معنا کرده است.
حقوقدانان حضانت را حفاظت و نگهداری از کودک می دانند.
طبق قانون مدنی نگهداری از طفل هم حق و هم تکلیف ابوین است. بدین صورت که طریقه احقاق این حق و روش آن را قانون مشخص کرده است. از طرف دیگر تکلیف است و آن بدین معناست که وظیفه ابوین است که از کودک حفاظت کنند.و در صورت استنکاف طرف دیگر می تواند الزام شخص خاطی را از دادگاه بخواهد.
موضوع حضانت در موقعیتی مطرح می شود که والدین طفل جدا از یکدیگر زندگی میکنند و هیچ ارتباطی به طلاق ندارد.
حضانت فرزند دختر با پسر اندکی تفاوت دارد و این تفاوت مربوط به سنین و مدت حضانت است که آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
حضانت فرزند دختر تا 7 سالگی
طبق قانون حضانت فرزند دختر تا سن 7 سالگی بر عهده مادر است. مقنن به درستی بر این عقیده است که نیازهای کودک در سنین ابتدایی زندگی بسیار بهتر توسط مادر برآورده می شود بنا بر این حضانت طفل را تا 7 سالگی به مادر داده است.
حضانت فرزند دختر از 7 سالگی تا 9 سالگی
مقنن حضانت فرزند دختر را پس از 7 سالگی تا رسیدن به سن بلوغ شرعی یعنی 9 سالگی حق و تکلیف پدر می داند.
- نکته ایی که باید در اینجا به آن دقت کرد این است که سن 7 سالگی که مقنن مشخص کرده بر اساس سال شمسی محاسبه می شود و 9 سالگی مد نظر مقنن بر اساس سال قمری محاسبه می شود.
حضانت فرزند دختر بعد از 9 سالگی
فرزند به محض رسیدن به سن بلوغ از حضانت خارج می شود. زیرا طبق قانون حضانت مخصوص اطفال است و شخصی که به سن بلوغ رسیده است از نظر مقنن طفل محسوب نمی شودو نوجوان است.
نوجوان خود می تواند انتخاب کند که با کدام یک از والدین می خواهد زندگی کند.
- حضانت طفلی که یکی از والدین او فوت کرده با طرف دیگر است و این امر نیازمند حکم قضایی نیست.
- دعوای حضانت فرزندی که از سن بلوغ گذشته است موضوعا منتفی است. دادخواست این دعوا رد خواهد شد.
- حضانت امری متفاوت با ولایت است.
- رضایت پدر برای ازدواج دختری که بعد از سن بلوغ زندگی با مادر را انتخاب کرده لازم است و هیچ ارتباطی با موضوع حضانت ندارد.
